ابزارآلات متعددی وجود دارند که برای کارکرد خود به هوای فشرده تکیه می کنند و با نام ابزار بادی شناخته می شوند. اما طبیعتاً هوای عادی موجود در محیط به اندازه کافی فشار ندارد که بتواند نیازهای آنها را تأمین کند. این وظیفه بر دوش تجهیزاتی قرار می گیرد که مانند منبع تغذیه برای ادوات برقی، به عنوان تأمین کننده انرژی مورد نیاز برای عملکرد ابزار بادی عمل می کنند. شاید مشهورترین، رایج ترین و پر استفاده ترین این منابع تأمین هوای فشرده کمپرسورها باشند.
کمپرسورها انواع و حجم های متفاوتی دارند و می توان آنها را بر حسب ظرفیت و مدل هم دسته بندی نمود. با این حال، یکی از پرطرفدارترین روش های دسته بندی آنها مبتنی بر شیوه روانکاری است که بر این اساس می توان این محصولات را به دو دسته روغنی و بدون روغن تقسیم نمود. این دو دسته از بسیاری جهات، من جمله چگونگی عملکرد، با هم تفاوت های عمده ای دارند و در صورتی که قصد دارید برای خودتان کمپرسوری برای تأمین نیازهای ابزار بادی خریداری کنید، شاید بد نباشد فرق این دو محصول را بدانید تا تصمیم گیری بهتری داشته باشید. با ما همراه باشید.
کمپرسو هوای روغنی و ویژگی های آن
مدل های روغنی اغلب در کارگاه های تخصصی و در میان اساتید فن مشاهده می شوند و شهرت بیشتری دارند. دسته بندی های آنها اغلب متنوع تر است و از آنجایی که به طور میانگین نیرو و حجم باد بیشتری نسبت به نمونه های بدون روغن فراهم می کنند، برای پروژه های ساختمانی ترجیح داده می شوند.
علت روانکاری این تجهیزات، تحت فشار قرار گرفتن پیستون بعد از فشرده کردن هواست. هوای فشرده تلاش می کند از مخزن خارج شود و پیستون باید در مقابل آن بایستد. اگر این قطعه به طور مرتب روانکاری نشود، می تواند به سرعت فرسوده شده و باعث خرابی دستگاه شود. در کنار کمک به بالا رفتن عمر کمپرسورهای باد، روغنی که برای روانکاری به کار می رود با جذب بخشی از حرارت حین کار آنها به خنک شدن سیستم هم یاری می رساند.
رابط کاربری آسان، صدای تولیدی اندک و دوام بیشتر در مقایسه با نمونه های بدون روغن مهمترین مزیت های آنهاست. همان طور که گفتیم، روانکاری به بهبود عمر دستگاه ها کمک می کند، پس با هزینه های تعمیر و نگهداری کمتر هم روبرو هستیم. با تولید حجم هوای فشرده بیشتر با نیروی بالا، از این ادوات به راحتی می توان برای راه اندازی ابزار پنوماتیک سنگین و بزرگ بهره برداری نمود.
سوالی که پیش می آید، این است که با این همه نکته مثبت چرا باید به سراغ سیستم های بدون روغن برویم؟ گام اول این است که بدانیم آنها چه کاربردی داشته و چه فرقی با همتایان روغنی خود دارند.
کمپرسور هوای بدون روغن و ویژگی های آن
انواع بدون روغن نیازی به روانکاری ندارند و در عوض، می توانید محفظه سیلندر را در این مدل ها تعویض کنید که گزینه ممکنی برای نمونه های روغنی نیست. به کار بردن رینگ پیستون پلیمری در این مدل ها به روان شدن حرکت این قطعه کمک کرده است و به این شکل می توان با معضل فرسایش پیستون کنار آمد.
مهمترین ویژگی عملیاتی این مدل ها، قابلیت جا به جایی و همچنین عدم نیاز به مدیریت دائمی در حین کار است. رصد نکردن و تحت نظر نداشتن وضعیت روانکاری پیستون در مدل های روغنی می تواند به سرعت باعث داغ شدن دستگاه و آسیب دیدن آن شود.
این نیاز در مدل های فاقد آن حذف شده است و می توانید با خیال راحت از تجهیزات خود بهره برداری کنید. این مدل ها اکثراً ابعاد کوچکتر، قدرت کمتر و تولید صدای بیشتری دارند، اما قیمت آنها به شدت به صرفه است. اگر پروژه سنگینی ندارید یا به طور دائمی از ابزار پنوماتیکی یا همان بادی استفاده نمی کنید، به کار بردن مدل های بدون روغن گزینه خوبی است.
در نهایت به مقایسه این دو می پردازیم و بحث می کنیم که بسته به ویژگی هایشان، کدام مدل به کار شما می آید.
کمپرسو هوای روغنی بهتر است یا بدون روغن؟
سه مشخصه را در نظر بگیرید تا بتوانید تشخیص دهید به کدام مدل نیاز دارید: مورد استفاده، میزان نیاز به جا به جایی و میزان نیروی مورد نیاز. اگر مورد استفاده شما کار چندان سنگینی نیست و نیازی به ابزارهای بزرگتر ندارید، مدل های بدون روغن هم می توانند نیازتان را رفع کنند.
